Bezoek Space Centre
Dinsdag, 27 augustus zonnig en onweer, 38 ,56 Miles(90km)
Na een normale nachtrust en ontbijt werden we door een Uber naar de camperdealer gebracht. We hadden gisteren al gebeld en konden om 10.00 uur komen. We werden welkom geheten door een gezellige man die erg behulpzaam was. Na het invullen van de formulieren en de uitleg van de RV zoals de camper hier genoemd wordt, zorgde hij nog voor een broodrooster en koffiezetapparaat. Ook stoeltjes en een tafel werden nog in de camper gelegd. We hebben eerst de koffers uitgepakt en alles een plekje in ons tijdelijke huis op wielen gegeven. De camper is 9 meter lang en heeft een eigen slaapkamer in het achter gedeelte. Voorin is de eettafel en een zitbank. Verder is er een douche, toilet, magnetron en grote koelkast met vriesvak. Voor ons tweeën dus meer als voldoende ruimte.
We reden naar de Walmart om de eerste inkopen te gaan doen. Op het ruime parkeerterrein waar de RV gemakkelijk geparkeerd kan worden werden we aangesproken door een Amerikaan met de vraag hoe zo iets groots nu rijd. Hij wilde graag met zijn gezin op pad maar vond 30 ft toch wel erg groot.
In de Wallmart hebben we de boodschappen gedaan. Alles wordt nog in plastic tasjes gedaan die na de kassa in een carroussel voor de caissière te bereiken is. Met zo’n 20 tasjes werd het winkelwagentje weer gevuld.
We hebben koers gezet in zuidelijke richting naar het Space Centre. Daarbij reden we weer langs het centrum van Houston. Een paar Miles voor het Space Centre brak de hemel open uit een inktzwarte lucht. Het plensde even heel heftig. We reden inmiddels het parkeerterrein van Space Centre op. Daar hebben we eerst geluncht. Het is toch wel erg gemakkelijk dat je zelf alles bij je hebt. Je zet de aggregaat even aan en je kunt je brood roosteren en koffie zetten. Na de lunch was het nagenoeg droog al waren er nog wel donderslagen te horen.
In het Space Centre werden we meegenomen in de tijd van de Amerikaanse ruimtevaart. Dat begon met een film waar alle projecten van Gemini tot ISS werden uitgebeeld.Het glorieuze hoogtepunt was uiteraard de landing op de maan en de wandelingen die daar gemaakt werden. Voor de kinderen waren er allerlei mogelijkheden om te leren wat gewichtloosheid betekende en het verschil in aantrekkingskracht van de aarde, de maan en Mars. Er was een aparte ruimte waar de 12 astronauten de op de maan zijn geweest apart belicht werden. Ook hun pakken werden daar tentoongesteld. Aan een andere wand hingen foto’s van alle missies die tot vandaag naar de ruimte zijn geweest. Daar zagen we twee foto’s van Andre Kuipers hangen. De foto van Wubbo Okkels konden we niet ontdekken.
In de volgende hal was een gedeelte van het ISS nagebouwd en kreeg je een mooie indruk hoe de mensen daar kunnen werken en verblijven. Het is even wennen dat alles tegen de ronde wanden zit en men daar toch simpel bij kan omdat men door de ruimt zweeft. In de volgende ruimte waren nog meer projecten te zien en de laboratoria die de mee terug gebrachte spullen onderzocht. Er was een ook een klein stukje maansteen dat je aan kon raken.
Buiten stond een Boeing 747 met daar bovenop een Space shuttle. De Space shuttle was de eerste capsule waarmee men ruimtereizen kon maken die weer opnieuw gebruikt kon worden. De terugkomst in de ruimte vond echter bijna altijd in de Stille Oceaan terwijl de lancering van een nieuwe vlucht vanaf Cape Canaveral in Florida plaatsvonden. Een slimme geest kwam op het idee om de Space shuttle boven op een 747 te zetten en zo door de lucht te vervoeren. Dat is enkele honderden malen uitgevoerd. In de Boeing was te zien hoe deze was verstevigd om het gewicht van de shuttle te kunnen dragen.
We hebben een camping vlak bij het Space Centre op gezocht.
Naar Houston
Maandag, 26 augustus onbewolkt 40
De wekker liep midden in de nacht af want we werden al om 5.00 uur opgehaald om naar de luchthaven gebracht te worden. Met de Supershuttle moesten we eerst nog twee andere mensen ophalen maar dit ging allemaal erg vlot.Iets over zessen waren we op La Guardia. Ook dit vliegveld wordt grondig verbouwd en dat gaf bij de entree een rommelige indruk. We konden meteen inchecken en na de security check kwamen we uit in een nieuwe terminal. Die zag er schitterend uit met lekkere stoelen en de mogelijkheid om de apparatuur op te laden.
Bij het inchecken hadden we gezien dat we achter elkaar zaten. Ik kreeg een sms dat de gate gewijzigd was. Op de site kon ik zien dat er twee stoelen naast elkaar vrij waren. Dat aan de balie even geregeld zodat we toch naast elkaar konden zitten. Het toestel zat nagenoeg helemaal vol. We vertrokken keurig op tijd van de gate maar op de startbaan kwamen we in een file terecht van vertrekkende vliegtuigen. Er waren maar liefst 11 wachtenden voor ons. Het gevolg was dat we met bijna een uur vertraging vertrokken.
We maakten weer een ruime boog om de Big Apple heen. In 4 uur en een kwartier werden de 2277 kilometer afgelegd zodat we maar een klein kwartier vertraging hadden.
George Bush International Airport Houston is erg langgerekt. We liepen bijna drie kilometer voordat we eindelijk bij de bagageafhandeling kwamen. Daar waren echter onze koffers niet. We kregen haast weer een bang vermoeden dat er iets mis was tot ik een sms kreeg dat de koffers vast met een eerdere vlucht waren meegegaan en bij een loket konden worden afgehaald. Daar stonden de koffers inderdaad op ons te wachten. We liepen naar buiten en daar werd een zeer warme deken over ons heen gelegd. Door de airco in het gebouw hadden we niet in de gaten dat buiten 40 graden was. We stonden te wachten op de shuttlebus naar het hotel. Toen er na drie kwartier nog niets was, maar eens even met het hotel gebeld. Ik werd doorverbonden en men gaf aan dat men onderweg weg was maar kon geen tijd noemen. Daarop werd de verbinding verbroken. We waren de hitte inmiddels wel zat en hebben toen een taxi naar het hotel genomen. Dat was wel een dure grap maar wel veel beter voor ons humeur. Bij het hotel gaven ze aan dat er maar 1 keer per uur een busje reed. We hadden de vorige helaas net gemist. Ze wezen er op dat vervoer met Uber veel efficiënter en goedkoper is. We hebben daarna een Uber besteld die ons naar het centrum van Houston bracht.
Dat viel erg tegen. Het is een stad met veel nieuwe gebouwen en brede wegen maar nauwelijks winkels. Het was misschien omdat het maandag was maar ook veel cafés en restaurants waren gesloten. Er hing totaal geen sfeer. We hebben een hapje gegeten en zijn toen weer met een Uber terug gegaan naar het hotel. Morgen kunnen we in de ochtend de camper ophalen.
Derde dag New York
Zondag, 25 augustus licht bewolkt, 26
Bij een tentje vlak bij het hotel hebben we een stevig ontbijt genomen. Het bestaand uit een omelet met gebakken aardappeltjes en toast. Daarbij kreeg je zoveel koffie als je maar wilde.
Met deze goed gevulde maag liepen we naar het 9/11 Memorial. Dat is een museum naast het WTC dat geheel aan de ramp op 11 september 2001 gewijd is.We hadden via internet al kaartjes gekocht en konden dus de rij voorbij lopen en mochten meteen naar binnen. Het was nog redelijk rustig. Na een security check daalden we via een brede trap af na een ruimte die onder een van de herdenkingsbassins ligt. Daar werden we meegenomen in de tijd van de ochtend van 11september. Via beeld en geluidsmateriaal liet men eerst zien hoe de rest van de wereld kennis nam van hetgeen er in New York op die dag gebeurde en hoe groot de verbazing was die later over ging in verbijstering. Daarna stegen de vier vliegtuigen op die werden gekaapt en zich even later dus in de Twin Towers, het Pentagon en een weiland in Pennsylvania boorden. Geen van de inzittenden van deze vliegtuigen overleefden het maar verschillenden hadden via telefoon berichten naar verwanten achtergelaten.
Daarna kwamen de torens aan bod. De noordelijke toren werd om 8.36 geraakt. Men dacht eerst aan een ongeluk en daarom werden de brandweerlieden naar boven gestuurd om de brand te blussen. Toen om 9.03 de tweede toren werd geraakt was duidelijk dat er heel iets anders aan de hand was. Iets voor 10.00 zakte de zuidelijke toren in 10 seconden helemaal in elkaar. Dat zelfde lot trof de tweede toren een klein half uurtje later. In de tussentijd waren de twee andere vliegtuigen ook neergestort. In totaal kwamen er 2977 mensen om het leven.
Doordat er nog verschillende geluidsopname waren van de mensen in de toren die om hulp smeekten, kreeg je opnieuw kippenvel en greep het je weer aan. Overall waren voorwerpen te zien die tijdens de ramp vervormd waren geraakt. Het meeste indruk maakten de grote stukken verwrongen staal die ooit voor de voor de stevigheid van de torens hadden gezorgd. Door de enorme hitte is het staal gewoon gesmolten en daardoor zijn de torens in elkaar gestort. In een ander gedeelte was een fotogalerij van alle slachtoffers gemaakt. Op monitors kon je een foto aanklikken om meer over die persoon le lezen. In die ruimte werden door nabestaanden de namen van de slachtoffers opgenoemd.
In de laatste ruimte werd duidelijk gemaakt hoe de jacht op Osama Bin Laden werd georganiseerd en hoe de New Yorkers de draad weer oppakten met als trotse resultaat de opening van het nieuwe WTC precies 10 jaar na de aanslag.
We zijn bijna twee uur binnen geweest en het maakte een erg diepte indruk op ons.
Hierna zijn we met de metro naar Coney Island gegaan. Dat is een ritje van bijna een uur en dat kost ook gewoon maar $3,00. Coney Island is een badplaats met een groot pretpark. Het heeft een mooi wit strand. Met dit mooie weer was het er gezellig druk. Het strand was niet de reden waarom we hier naar toe gingen.
We hebben namelijk een baseball wedstrijd van de Brooklyn Cyclones bezocht. Dat was een leuke happening. In een stadion waar zo’n kleine 7000 toeschouwers in kunnen was vanaf een uurtje voor de wedstrijd al van alles te doen. Bij binnenkomst kregen we een doosje met daarin een zwarte kat. Deze kat was de mascotte van de New York Mets die 50 jaar geleden in 1969 kampioen van Amerika werden. Het is kennelijk een collectorsitem want er werd verschillende keren na gevraagd. De teams waren bezig met een warming-up, er liepen mascottes rond en de kinderen en soms ook volwassenen bedelden bij de spelers om handtekening op plaatjes, basecaps en ballen. Om precies 16 uur begon de wedstrijd met het zingen van het volkslied. Daarna begon de wedstrijd. Het krachtsverschil tussen de twee teams was echter erg groot waardoor het na drie innings al 11-0 stond. We hebben het daarna voor gezien gehouden en zijn weer met de metro terug gegaan.
Terug op Manhattan hebben we in Chinatown noodles met kip gegeten.
Daarna viel de avond weer over stad en zijn we naar het hotel teruggegaan. Morgen moeten we vroeg op want we worden al om 5.00 uur opgehaald om naar Houston te vliegen.
De heenreis naar New York
Donderdag, 22 augustus , zonnig, 25
Na de avondmaaltijd zijn we met de trein naar Schiphol vertrokken. Het was rustig in de trein zodat we ruimte genoeg hadden voor de koffers. Nadat we in Arnhem waren overgestapt reden we rechtstreeks naar de luchthaven. We gingen met de shuttelebus naar het Ibis hotel waar we overnachtten.
Vrijdag, 23 augustus , bewolkt 27
De wekker liep al vroeg af want om 6 uur gingen we met de shuttlebus weer terug naar Schiphol. Daar konden we de koffers nog op de ouderwetse manier aan de balie afgeven bij een medewerkster. Bij de security check hoefden we niets meer uit de tassen te halen. De nieuwe scans kunnen kennelijk alles bekijken zonder dat laptops en IPad er uit hoeven. We hebben ontbeten en zijn toen naar de gate gelopen.
We vlogen met een Boeing en zaten nog net boven de vleugel aan de raamkant. De verzorging onderweg was dik in orde. Naast een ontbijt en een snack werd er geregeld koffie en water geserveerd. Na 8 uurtjes hadden we de 5869 km afgelegde waarbij we eerst over Schotland, daarna over het door Trump gewenste Groenland vliegen om via Canada het Amerikaanse luchtruim te komen. We vlogen helaas niet over Manhattan maar maakte een ruime bocht en landden toen uit zuidelijke richting op Newark.
Daar was het een rustige ochtend zodat we vrij snel door de controle heen waren. Bij de bagageband maakten onze koffers al vrolijk een rondje.
We volgenden de borden naar Ground Transportation. Daar vonden we een telefoon waar de shuttlebus konden bellen. Het was een hele slechte lijn zodat het niet helemaal duidelijk was waar de chauffeur ons op zou pikken. Gelukkig was er nog een loket waar ze nogmaals belden. Op dat moment meldde de chauffeur zich en konden we met nog een aantal passagiers me naar zijn busje. Via de Holland tunnel kwamen we op Manhattan waar we even voor 1300 uur bij ons hotel werden afgezet. Een prima manier om van de luchthaven naar je hotel te komen.
We zaten in het Holiday Inn Financial District en wel op de 43e verdieping. Gelukkig is er een lift en in no time ben je op je verdieping. We kijken uit op een gedeelte met kantoorgebouwen , die soms nog hoger zijn dan ons 50 verdiepingen tellende hotel.
Bij de voordeur van het hotel kijk je meteen tegen het nieuwe World Trade Centre aan. Hier zijn de bouwwerkzaamheden nu nagenoeg afgerond waardoor de herdenkingsmonumenten nu veel beter tot hun recht komen. Tegen het WTC is een groot nieuw metrostation gekomen met een winkelgalerij, het Occulus. Het dak is fantastisch op te zien.
We zijn rustig naar het noorden gelopen en hebben weer genoten van deze fascinerende stad. Wij zijn doorgelopen tot Central Park om daar via Time Square terug te lopen. Daar voelden we onze benen toch wel naar de lange dag en besloten we de metro naar het hotel te lopen. Helaas stapten we in de verkeerde metro zodat we even later tot onze verbazing de Hudson rivier overstaken en Brooklyn inreden. Daar zijn we bij de eerste halte weer uitgestapt en weer terug gegaan naar Manhattan. Daar stopte de metro precies bij het Occulus zodat we weer vlak bij ons hotel waren.
We zaten in het Holiday Inn Financial District en wel op de 43e verdieping. Gelukkig is er een lift en in no time ben je op je verdieping. We kijken uit op een gedeelte met kantoorgebouwen , die soms nog hoger zijn dan ons 50 verdiepingen tellende hotel.
Bij de voordeur van het hotel kijk je meteen tegen het nieuwe World Trade Centre aan. Hier zijn de bouwwerkzaamheden nu nagenoeg afgerond waardoor de herdenkingsmonumenten nu veel beter tot hun recht komen. Tegen het WTC is een groot nieuw metrostation gekomen met een winkelgalerij, het Occulus. Het dak is fantastisch op te zien.
Tweede dag New York
Zaterdag, 24 augustus, zonnig 27
We waren vroeg wakker na een redelijke nachtrust. Met de metro zijn we naar Grand Central gegaan. Dat is het hoofdstation. De grote hal is voorzien van schitterende ramen, wat een een mooie lichtinval geeft.
We liepen naar Lexingtonstreet om te gaan ontbijten in een tentje waar we al eerder waren geweest. Helaas was het over de kop en dus gesloten. We hebben toen ontbeten in een ander tentje Dat smaakte prima maar we misten de Italiaanse stijl die er bij het oude tentje wel was.
Na het ontbijt zijn we richting de East rivier gelopen door de wijk Tudor. Daar staan schitterende oude appartementen in Engelse stijl. Bij de rivier kwamen wij uit bij het hoofdkantoor van de Verenigde Naties. We vervolgden onze weg langs de rivier op First Avenue omdat er geen voetpad direct langs het water loopt. We liepen een van de doodlopende straten in om weer bij de rivier te komen. Daar keken we uit op het Roosevelt Island. Een jonge vrouw die hond aan het uit laten was hoorden ons hier over praten en gaf ons spontaan advies hoe we daar konden komen. We liepen naar de Second Avenue en een eindje verderop was de Tramway Plaza. Daar is een kabelbaan naast de Ed Koch Queensboro bridge waarmee je in vijf minuten naar het eiland wordt gebracht. Je kunt hiervoor gewoon je ticket voor de metro gebruiken. Vanaf het eiland heb je een mooi uitzicht op de skyline van Manhattan. Op de punt van het eiland is een memorial gemaakt voor president Roosevelt. We hebben daar even rondgewandeld en kwamen de eerste eekhoorns tegen.
Nadat we dezelfde weg weer terug hadden genomen liepen we door de Upper East Side naar Central Park. Na een koffiemoment zijn we de 8e Av opgelopen. Deze was over een groter afstand helemaal afgesloten en er was een alternatieve markt bezig met hapjes, drankjes en allerlei snuisterijen. Op de markt lieten we ons een heerlijke fruit smoothie maken.Het was alleen uitkijken bij de zijstraten want die waren gewoon open. Het was er gezellig druk. Deze markt hield op bij Time Square. Dat was ook te zien want het verkeer stond daar helemaal vast.
We liepen weer naar het zuiden om vanaf de 33e in de richting van de Hudson te gaan. Na het Penn station was het een grote bouwput. Op de plek waar we een ander eettentje hadden moet nu het NewNew York verschijnen. Een belangrijk onderdeel daarvan is een nieuw Penn station. In het verlengde daarvan werd nog vol op gebouwd. Vlak bij de Hudson rivier een is een nieuw groot winkelcentrum neergezet, de Hudson Yards. Tussen dit chique en erg ruim opgezette winkelcentrum en de rivier staat een kunstwerk met alle trappen, de Vessel genaamd. Het bestaat uit 2500 treden die in 80 trappen verwerkt zijn. Het ziet er fantastisch uit. Per uur mogen er maar een gelimiteerd aantal mensen de trappen belopen. Om het makkelijk te maken kun je beginnen met de lift naar boven maar op de weg naar beneden moet je weer weer regelmatig een trap naar boven nemen om verder te komen.
Aan de Vessel de nu de High Line vastgemaakt. Deze oude spoorweg die hoog boven de straten loopt is enkele jaren geleden helemaal gerestaureerd en aangelegd als voetpad. Toen liepen we er nog nagenoeg alleen, nu was op sommige stukken sprake van filevorming zo druk was.
Vanaf de High Line zijn we weer naar het hotel gelopen om een beetje uit te rusten van deze wandeling van ruim 20 km.
Nieuw avontuur, we verkennen Texas
Hallo allemaal,
We gaan de koffers binnenkort weer pakken. Dit keer bezoeken we het land van de onbegrensde mogelijkheden. We beginnen in New York. Daarna reizen we door naar Houston. Daar staat de camper op ons te wachten waarmee we Texas en New Mexico gaan verkennen.
Daar waar het kan, zullen wij de blog bijwerken zodat jullie mee kunnen reizen.
Veel leesplezier
Carla & Bernard
Via Abu Dhabi weer naar huis
Maandag, 10 september en dinsdag 11 september
We werden om 1600 uur weer met de boot opgehaald nadat we nog een heerlijke dag op ons eilandje hadden doorgebracht. We scheerden met een noodgang over het water en waren in een klein kwartier weer
in de haven bij de luchthaven. We hadden een snelle check in waarbij de stoelen voor de tweede vlucht van Abu Dhabi naar Dusseldorf nog even werden aangepast. In de originele boeking zaten we alle
twee op rij 21 maar dan wel ieder aan een raam met daar tussen 10 stoelen tussen. Dat kon gelukkig worden aangepast.
De vlucht van Malé naar Abu Dhabi zat helemaal vol. In een kleine 4 uur werden de ruim 3000 km afgelegd. In Abu Dhabi moesten we weer eerst met de bus naar de terminal. Daar was een ultramoderne
terminal die van alle gemakken was voorzien. Er waren heerlijke luie stoelen die de wachttijd wat verzachtte. Het duurde namelijk 4 uur voordat we weer verder konden vliegen. De laatste etappe was
ruim 5000 km en die werd binnen de 7 uur afgelegd. De koffers kwamen dit keer gelukkig wel mee. Met de trein zijn we daarna weer naar huis gegaan.
Daarmee kwam een eind aan een mooi avontuur. Sri Lanka heeft ons echt verrast. Het is een aanrader.
Iedereen bedankt voor de reacties op de blog en wie weet tot de volgende reis.
Op Bandos
Zaterdag, 8 september en zondag 9 september, licht bewolkt, 33
We hebben deze dagen heerlijk aan het strand doorgebracht met zonnen, zwemmen en snorkelen.
Vanaf de pier konden we kleine baby haaitjes en roggen zien zwemmen. Op het huisrif zijn erg veel mooie vissen te zien. Daar kwam ook een grotere haai voorbij. Volgens de kelners was dat de moeder
van de baby haaitjes die steeds bij hoog water haar kroost op komt zoeken. ’s Avonds zagen we inderdaad bij de lampen een grotere haai zwemmen.