Woensdag, 5 september, onbewolkt, 35

Na het ontbijt op de bovenste verdieping van het hotel reden we naar een tempel, de Peace Pagoda, die op een landtong ligt recht tegenover het Fort Galle. Via een zeer steile weg kwamen we bij de tempel aan. Deze is gebouwd door Japanners en wordt ook nu nog steeds beheerd door Japanse monniken. De stoepa heeft vier verschillende Boeddha’s, de eerste prediker, de verlichte, Parinirvana, de slapende en de geboorte. De Parinirvana werd slapend afgebeeld, de geboorte was staand. Lahi regelde voor ons dat een monnik de naast de stoepa gelegen tempel opende. Deze Japanse monnik woonde al jaren in Lanka. Binnen was een grote ruimte. De wand die recht tegenover de deur lag was een groot altaar waar heel veel gouden Boeddha’s stonden. De monnik ontstak over licht. Hij gaf ons wierook om aan te steken en voor het altaar in een pot met zand te zetten. Daarna sloeg hij met een stok tegen een gong. Hierna prevelde hij een gebed. Vervolgens nodigde hij ons uit om zijn gezegde drie keer te herhalen. Gelukkig stonden de klanken, NeWah Ne Kum Ge Kyo fonetisch onder het Srilankese schrift. We hadden geen idee wat het betekende. De monnik sloot de korte viering af met een zegening voor ons. Bij de vraag waar we vandaan kwamen schreef hij spontaan Nooit Gedacht op. Zo heette de residentie waar de gouverneur vroeger in woonde. Nu is het een restaurant. De bijzondere ontmoeting werd afsloegen met een handje vol kleine rijstsnoepjes.

We reden terug naar Galle. Lahi zocht een bank om iets voor het thuisfront te regelen. Helaas had Google geen rekening gehouden met eenrichtingsverkeer zodat we er niet uitkwamen. We reden daarom door naar het Galle Fort. Dit fort ligt op een landtong en is in 1598 door de Portugezen gesticht. De Hollanders hebben het in 1640 over genomen en er een onneembare vesting van gemaakt. De muren zijn op sommige plaatsen meer als een meter dik. Zelfs de Tsunami van 2004 had hier geen vat op waardoor de woningen en gebouwen achter de vestingwal nagenoeg geen schade opliepen terwijl de rest van de stad geheel aan puin lag.

We namen afscheid van Lahi en liepen de Dutch Reformed Churchill in. Onder de vloer van de kerk liggen Nederlanders begraven. Het blijft een vreemde gewaarwording om zover van huis gewoon Nederland te lezen, hoe bijzonder de tekst soms ook was. Op een grafzerk stond: Hier ligt begraven het lijk van de heer Bose.

De All Saints Church was nagenoeg identiek, maar had een egale vloer en dus geen graven. Binnen het ommuurde stadje zijn erg veel shops, restaurants en musea. Maar ook de verschillende rechtbanken van Galle zijn hier gevestigd. Ook zijn er enkele scholen.

Bij de torenklok zijn we de vestingwallen opgelopen. Deze lopen nog helemaal rond het fort en zijn ruim 3 kilometer lang. Een echt stukje vaderlands vakmanschap. De Indische Oceaan beukt hier tegen de muren.

Opvallend is de vuurtoren die in 1938 gebouwd werd. We hebben bijna drie uur in dit gezellige stadje rondgelopen. Het was een ander stukje Sri Lanka.

We liepen de kilometer van het fort naar het huidige centrum en waren we terug in de rommeligheid die we inmiddels gewend zijn.

Tot slot zijn we de heuvel naar het hotel opgelopen om daar een duik in het zwembad te nemen. Het water was echter warmer als het bad thuis, waarschijnlijk omdat het nagenoeg de hele dag vol in de zon ligt. De douche gaf gelukkig wel verkoeling.