Maandag, 3 september, half bewolkt , 33

Na het ontbijt verlieten we ons schitterende stekje en reden terug naar Ella. Vanaf daar daalden we af in de Ella Gap. We hadden nu een mooi uitzicht op de bergkam die we gisteren hadden bedongen. We maakten een stop bij een waterval.

We daalden steeds verder. De kloof is ruim 20 kilometer lang en in die tijd daalden we zijn 900 meter. Daarna werd het land vlak. We hadden de theeplantages achter ons gelaten en reden nu weer door de rijstvelden. Bij de meeste scholen was het een drukte van belang omdat na een maand vakantie de scholen vandaag weer begonnen. We verlieten de hoofdweg.

Na een zandpad van enkele kilometers kwamen we bij de ingang van Buduruwagala. Lahi ging tickets kopen. Terwijl we stonden te wachten, vloog er plotseling een steen tegen de voorruit. Dat gaf een barst en een klein scheurtje. Het steentje was weggesprongen bij maaiwerkzaamheden. Dat moest uiteraard eerst even met de verzekering geregeld worden. We wachtten even bij een tentje waar we vers gemaakte passion fruit juice dronken. Nadat de papieren geregeld waren konden we verder het park in rijden.

We kwamen bij een groot meer. Aan de waterlijn konden we dat het meer nu een lage waterstand had. Tijdens de regentijd staat het water ruim een meter hoger en zijn alle lager gedeelte onderlopen. We reden over een dijk naar het eigenlijke complex. Daar is een tempel gebouwd waar nu monniken leven en veel buitenlanders komen om te mediteren. We werden opgewacht door een gids. Deze nam ons mee naar de rots. Daar waren 7 beeltenissen van Boeddha uitgehakt in het graniet. Volgens de gids waren de beelden van 500 voor Christus. Het middelste beeld is 17 meter hoog en daarmee nu het grootste uit een rots uitgehouwen beeld ter wereld. Eerst waren de beelden in Afghanistan hoger, maar die zijn door de Taliban opgeblazen. Het beeld is nog nagenoeg in tact. Alleen de voeten zijn er van cement opnieuw aangemaakt. De drie figuren aan de linkerkant stelen een krijger, een Boeddha en een vrouw voor. De drie aan de rechterkant staan symbool voor de nog komende Boeddha. Dat werd allemaal duidelijk gemaakt door de manier waarop de beelden hun handen gebruikten. Aan de stand van de handen en vingers kan men zien welke Boeddha dit voor stelt. Zo is er een schenkende Boeddha, een lerende, een genezende en een mediterende. Pas toen er andere mensen bij de beelden liepen zagen we hoe groot ze eigenlijk waren. De rots heeft de vorm van een olifant. In de tijd dat ze met ijzeren voorwerpen uit de rots werd gebouwen was er in de omgeving een kleine stad met paleizen en tempels. Deze zijn de de loop der eeuwen helemaal verloren gegaan. Tot 50 jaar terug was het hele gebied een grote jungle waar olifanten, luipaarden, cobra’s en andere dieren leefden. Nu zijn er naast vele vogels alleen nog apen.

We reden weer terug naar de hoofdweg. We lunchten in een restaurant met een zinken dak. Toen we net zaten leek het enorm te plenzen. Toen we beter keken zagen we dat een erg plaatselijk buitje moest zijn. Het restaurant had een zinken dak en om de temperatuur wat te temperen goot men er water over heen. Met wat ventilatoren werd een aangename temperatuur bereikt. Nu we weer op zeeniveau zijn is het gelijk weer warm. We reden langs een groot meer waar de plaatselijke bevolking aan het picknicken was of aan het zwemmen. We kwamen bij ons hotel in Tissamaharama. We lagen nog even bij het zwembad. Toen ik weer terug naar de kamer wilde, kon ik deze niet meer in. Een van de hoteljongens probeerde het ook maar brak meteen de sleutel af. We konden bij de pool wachten. Even later werd de sleutel weer gebracht. Men had een druppeltje olie in de slot laten lopen en nu werkte het weer naar behoren. Na het diner zijn we vroeg gaan slapen want morgen moeten we om 4.30 uur voor een safari.