Maandag, 22 juni, regen en zonneschijn, 11, 260 km (totaal 3960)

We hebben afscheid genomen van de Noordkaap. De eerste 100 km waren over dezelfde weg als de heenreis omdat er geen andere weg is. Het was nu wel veel rustiger als afgelopen zaterdag. In de Nordkapp tunnel daalde we weer af naar het diepste punt van 212 meter onder zeeniveau. Het blijft een vreemde gewaarwording om een tunnel in te rijden die zo diep in de aarde verdwijnt. Het was dan ook een behoorlijke klim om er weer uit te komen. Na Olderfjord kregen we een nieuwe route. Deze voerde ons eerst over een stevige pas. Daarna kwamen we op een toendra uit. Het was een grote platte vlakte waar nauwelijks begroeiing was. Enkele tientallen kilometers verder verlieten we de toendra om weer te gaan klimmen. Op een van de hellingen reden we een nog laag hangende wolk binnen. Dat is een aparte belevenis. Kort na de lunch bereikte we Alta. We zijn naar het natuurmuseum gegaan. Daar zijn heel veel rotstekeningen gevonden van 4000 – 6000 jaar oud. In het hoofdgebouw werd eerst uitleg gegeven over de tekeningen en hoe de mensen in die tijd leefden. In een aparte ruimte was een tentoonstelling voor beren die in het noordpool gebied leven. Van alle soorten waren opgezette exemplaren aanwezig. Daar waren indrukwekkende bij, vooral de grizzly met zijn ruim 3m.

Buiten waren twee terreinen waar de tekeningen op de rotsen gevonden waren. Bij het eerste terrein waren de tekeningen nog in originele staat. In het museum hadden ze al aangegeven dat door het licht mogelijk niet alle tekeningen te zien of te vinden waren. Daarom heeft men er voor gekozen om bij het tweede terrein de belangrijkste tekeningen rood in te kleuren. We liepen eerst over een houten looppad langs de tekeningen in het eerste gedeelte. Met de Nederlandstalige gids konden we de meeste afbeeldingen wel herkennen. Bij sommige was het maar goed dat de deskundigen aan hadden gegeven wat we er in moesten zien. De oudste afbeeldingen waren duidelijk primitiever dan de jongere. De jongere waren vaak al meer gedetailleerd en verfijnd. Ook waren er meer schepen op het herkennen. Nadat we eerst even de plu hadden opgehaald, het begon stevig te regenen, hebben we het tweede gedeelte bekeken. Daar waren inderdaad de figuren rood ingekleurd. Dat gaf wel een onwerkelijk gevoel. Je kon je toch niet aan het gevoel onttrekken dat je naar goedbedoelde kindertekeningen aan het kijken was, maar voor de zichtbaar was het beter.

Na het museum zijn we naar ons hotel gereden.

Voor het diner zijn we naar een Sami restaurant gereden. In een grote tipi stonden enkele lange tafels. In het midden was een groot vuur gemaakt. We kregen rendierenvlees met puree en groente. Daarbij werd een soort rode bessenjam geserveerd. Dat gebeurde op een plastic bord met plastic bestek. We waren de enige gasten. De gastheer en gastvrouw liepen in originele sami klederdracht. De maaltijd smaakte heerlijk. We hebben in een twee tipi die als winkel werd gebruikt voor Laura een rendierenvel gekocht.