Woensdag, 1 oktober, zonnig 32 In de ochtend hebben we lekker gezwommen en genoten van de zon bij de villa. Na de lunch heeft Wayan ons opgehaald om naar Sanur te gaan. Het verkeer rond Seminyak liep helemaal vast. Men was bezig met een weg en daardoor kon niemand meer een kant op. Via een omweg kwamen we toch in Sanur uit. We zijn eerst naar het strand gewandeld. Daar kwamen we Lulu tegen. Zij is een van de dames die aan het strand een tentje heeft van waaruit zij kleding verkoopt. Vijf jaar terug hebben we al veel met haar opgetrokken en ook nu was het weerzien hartverwarmend. Ze had nog steeds een winkeltje en dat liep redelijk. Ze had nu een stekje iets dichter bij het strand. Na het verplichte bezoekje aan dat winkeltje hebben we op het strand wat gedronken. Daarna werden onze handen en voeten onder handen genomen. Tijdens dit vaste ritueel van ruim een uur hadden we voldoende tijd op bij te kletsen. Nadat we afscheid hadden genomen van Lulu zijn we verder langs het strand gelopen in de richting van het hotel waar we twee jaar geleden verbleven. Het aantal terrasjes en winkeltjes was enorm uitgebreid. Ook waren er nu veel plaatsen waar je een boot kon huren. Het massatoerisme had hier duidelijk toegeslagen. Op veel open plekken waren nieuwe hotels of appartementen gekomen of men was nog volop aan het bouwen. Dat bleek ook toen we even later over de hoofdweg weer terug liepen. Ook hier waren veel nieuwe hotels en winkels. Hierdoor heeft het wel een stukje van zijn charme ingeleverd. We zijn naar ons vaste restaurant gelopen. Bij Randys herkenden men ons onmiddellijk en als vaste klanten kregen we een speciale behandeling. Het eten was nog steeds verrukkelijk. We hadden nog wat tijd over want we hadden met Wayan afgesproken dat hij ons rond negen uur weer zou oppikken. Daarom bij Starbucks nog ijskoffie gehaald. Want ook dat was een van de nieuwe winkels in Sanur. Toch wel een leuk weerzien. Terug naar de villa ging een stuk sneller omdat de verkeersproblemen waren opgelost. Donderdag 2 oktober, zonnig, 31 In de ochtend was het weer lekker toeven bij het zwembad. Made had net schoon gemaakt toen er twee mannen met Pak Paul aan kwamen lopen. Zij kwamen het zwembad schoonmaken. Met een waterstofzuiger werd de bodem geschrobt. Daarna werden er watermonsters genomen die getest werden. Daaruit bleek dat er de nodige chemicaliën aan het water moesten worden toegevoegd. Hierdoor konden we tot morgenochtend geen gebruik meer maken van het zwembad. We zijn toen naar het strand gewandeld. Dat is een kleine 3 kilometer verderop. Daar hebben ze zitzakken in plaats van strandbedden. De zee was weer erg wild. Als ze maar een klein stukje dieper ging werd je door de golven omver geworpen. Het koelt wel lekker af. Toen we weer bijna bij de villa waren, kwam Comma, onze kokkin, ons op haar brommertje voorbij. Zij heeft heerlijke gekookte tonijn met Gado Gado voor ons klaar gemaakt. Het blijft een verwennerij om zo in je eigen villa te kunnen eten. Wat zal dat wennen zijn als we straks weer thuis zijn.