Vrijdag, 16 december 2011, zonnig, 30

We reden vanaf het hotel met de gids in onze ‘ eigen’ tuk-tuk naar het Angkor tempelcomplex. Dat ligt 3 kilometer buiten Siem Reap en bevat meer dan 200 tempels. We gaan er enkele bezoeken. Het is gebouwd in de periode van 900 -1200 toen het Cambodjaanse rijk erg machtig en groot was. Grote delen van het huidige Thailand, Laos en Vietnam hoorden toen bij het Khmer rijk. Elke koning liet enkele tempels bouwen, vaak om een Hindoeïstische god te eren of als mausoleum voor zich zelf. Bij de toegang werd eerst een kaartje aangemaakt met daarop onze pasfoto. Bij elke tempel stonden bewakers om de geldigheid van deze persoonlijke kaart te controleren.

We reden eerst naar Angkor Thom. Angkor betekent stad en Thom groot. Dat is dan ook van toepassing op deze tempel. Hij is geheel ommuurd en voorzien van een gracht, de zijde van het vierkant zijn steeds drie kilometer. De muur heeft vijf poorten als ingang. De oostelijke zijde heeft twee uitgangen. Een voor de overwinning en de tweede wordt weer alleen gebruikt voor de doden. Boven op elke toren staan in elke windrichting gezichten die de goede eigenschappen van de koning weergeven. Voor de poort liggen aan beide zijden slangen. De ene kant van de weg worden deze getrokken door goden en aan de andere zijde door demonen. De gezamenlijke inspanning van het trekken aan de slang heeft als symboliek dat de tempel in het midden zal gaan draaien en er dan heilig water uit de aarde zal komen. Iedereen die daar in baadt wordt onsterfelijk.

In het midden ligt Bayon. De tempel werd gebruikt om te mediteren en bestond uit drie verdiepingen.

Alle wanden zijn schitterend versierd. De tempel is ooit als Hindoe tempel begonnen, later zijn de belangrijkste hindoe versieringen verwijderd en is het een Boeddhistische tempel geworden. De tweede laag wordt gekarakteriseerd door grote gezichten.

Om te voorkomen dat de trappen nog verder afkalven zijn hier houten trappen overheen geplaatst. Met behulp van buitenlandse investeerders wordt de tempel verder gerenoveerd. Het blijft verbazingwekkend hoe men zonder gereedschap en enkel olifanten en mensenkracht tot dergelijke bouwwerken heeft kunnen komen.

De volgende tempel was Baphuon. Deze massieve tempel bestaat ook uit drie verdiepingen maar alleen de top kan met een steile trap bezocht worden. Aan een van de zijde is een grote liggende Boeddha in het gesteente afgebeeld.

We liepen door naar Phimeanakas, dat dienst heeft gedaan als koninklijke tempel. Het verhaal gaat dat de bovenste kamer van goud was. Daar leefde een zevenkoppige slang waardoor het gebied voor iedereen verboden was. De koning wilde hieraan geen gehoor geven en bezocht de bovenkamer toch. Dar trof hij in plaats van de slang een beeldschone vrouw. Hij bezocht haar daarna regelmatig en beloofde haar trouw. Als hij die zou breken zou hij ongelukkig worden. Wat hij niet wist is dat de slang zich had vermomd als de vrouw. Om aan alles een eind te maken, besloot de koning de vrouw te doden zodat zijn belofte ook geen waarde meer had. Toen hij de vrouw met zijn zwaard doodstak werd hij bedolven onder het bloed van de slang. Hij kreeg lepra en stierf kort daarna. Dit soort verhalen kunnen over elke tempel verteld worden.

We vervolgden onze weg naar het Olifantenterras en het terras van de Leper King. Daar waren drie terrassen gebouwd vanaf waar de koninklijke familie met zijn gasten naar de olifantenraces en andere voostellingen konen kijken. De wanden waren weer zeer rijk gedecoreerd. Zo was er een driekoppige olifant die in zijn slurf lotusbloemen droeg. De koning wilde zo uitdrukking geven aan verdraagzaamheid tussen het Hindoeïsme en het Boeddhisme.

We stapten weer in de tuk-tuk en reden in de richting van Ta Prohm. Onderweg hebben we Ta Keo nog gezocht. Deze was nu weer bereikbaar. Gedurende de regentijd hadden de wegen en omliggende jungle onder water gestaan. Ook hier klommen we via steile trappen naar boven. Voor de eerste verdieping was er een houten trap. De volgende twee trappen naar de top waren de originele stenen trappen. Deze waren erg ongelijk en smal.

We kwamen wij Ta Prohm. Deze tempel is bekend door de bomen die dwars door zijn stenen zijn heen gegroeid. Deze bomen worden Spung genoemd. De wortels boren zich een weg door de stenen heen. Men heeft de tempel weer gedeeltelijk gerestaureerd maar enkele dikke wortels zijn achter gebleven. In tegenstelling tot de voorgaande tempels zijn er hier geen gezichten. De tempel was opdragen aan de moeder van de koning en is gebouwd als Boeddhistische tempel. Hier zijn echter de Boeddha afbeeldingen vervangen door de man en vrouw afbeeldingen van het Hindoeïsme.

Na de lunch reden we naar Angkor Wat. Deze bekendste tempel is ook omgeven door een brede gracht van 1300 bij 1500 meter. Als enige tempel in het complex is hij op het westen gericht. Daaruit wordt afgeleid dat de koning hem eigenlijk als mausoleum bedoeld heeft. De toegang is een brede weg van 250 meter over de gracht. Je komt dan bij vijf ingangen. De middelste mocht alleen gebruikt worden door de koninklijke familie. De twee er naast door hoogwaardigheden en de buitenste twee door het gewone volk. De weg was vroeger ook weer omzoomd door een slang, maar die heeft de tand des tijds niet overleefd en is verdwenen. In een van de ingangen staat een levensgroot beeld van Vishnu. In Angkor wat lopen diverse religies door elkaar.

Na de ingang kwamen we op het binnen terrein. Daar stonden twee bibliotheken en uiteraard het hoofgebouw met zijn vijf torens. Helaas stond een gedeelte in de steigers. Dat was met groen zeil afgedekt voor de zon. Via brede verhoogde weg van 250 meter kwamen we bij het hoofdgebouw.

In de gangen waren reliëfs aangebracht van Hindoe legende. De gids vertelde vier van deze verhalen en gaf de uitleg bij de tekeningen die we zagen. Hierdoor kregen de reliëfs nog meer betekenis en konden we ook dingen herkennen.

Angkor Wat is een tempel die grotendeels gerestaureerd is. Hierdoor zijn de oorspronkelijke gangen weer hersteld. In deze gangen stonden Boeddha beelden. Allemaal waren zij onthoofd. Via het gangenstelsel kwamen we aan de achterzijde van de tempel. Daar was een steile houten trap naar de top van de tempel. We moesten hier onze schouders bedekken als eerbetoon. Na het beklimmen van de trap kwamen we bij de vijf torens uit. Vanaf hier hadden we een schitterend uitzicht over het gebied rond Angkor Wat. Aan de dichtheid van de jungle kun je wel voorstellen dat deze alles overwoekerd heeft in de periode van bijna 7 eeuwen toen de tempels niet meer gebruikt werden.

Na het indrukwekkende bezoek zijn we naar Phnom Bakheng gereden. Deze tempel ligt boven op een berg. We liepen het steile pad op naar boven . We liepen hier dwars door de dichte jungle. De cicaden maakten een oorverdovend lawaai. De gids vertelde dat het in de paringstijd rond april nog erger was. We kwamen boven aan. Deze tempel is niet zo bijzonder maar het uitzicht is fraai. We konden Angkor wat, Siem Reap en het Tonle Sap meer zien liggen. We kwamen hier voor een fraaie zonsondergang, maar helaas begon het na een stralend blauwe dag steeds bewolkter te raken. Het werd op de tempel steeds drukker. Maar het wachten werd beloond. Op het moment dat de zon ondergang was hij toch nog even zichtbaar aan de horizon en er waren slechts enkele wolkjes die hem hinderde.

In het schemerdonker zijn we weer naar beneden gewandeld om met de tuk tuk naar ons hotel te worden gebracht. Na een douche hebben we weer in het gezellige centrum gedineerd.