Dinsdag, 6 december 2011, zonnig, half bewolkt, 28

Na het ontbijt hebben we eerst nog een klein uurtje lekker bij het zwembad in het zonnetje gelegen voordat we door een nieuwe chauffeur werden opgehaald. Deze bracht ons naar het station in Da Nang. Hier werden we door een kruier naar ons treinstel gebracht toen de trein bij het station aankwam. We hadden gelukkig de coupe met ons tweeën. De coupe was nagenoeg gelijk aan die van de trein naar Lao Cai. Hij was alleen iets minder luxe. De coupe bestaat uit vier bedden. Gelukkig bleven de twee bovenste bedden dus leeg. De trein vertrok precies op tijd. In Da Nang reden we ook weer vlak langs de huizen.

Daarna reden we door een gebied met veel rijstvelden en af en toe wat gebergte. Er waren ook enkele tunnels. Bij de meeste spoorwegovergangen wordt niets geregeld, bij sommige rijden ze een hek over de weg en slecht een enkele heeft spoorbomen zoals wij die kennen. De trein stopte verschillende keren om een tegemoetkomende trein vrij spoor te geven. Het grootste gedeelte van het traject van ruim 500 km bestaat uit een enkel spoor. Op sommige plaatsen is men wel bezig om een spoor naast het bestaande spoor aan te leggen. Dat gebeurt nog grotendeels met de hand.

Het was moeilijk om foto’s van deze omgeving te maken omdat de ruiten niet door de Vietnamese spoorwegen waren schoongemaakt en daarom een wat flets beeld opleverde.

Naar mate we zuidelijker kwamen, zagen we dat de rijstvelden hier nog wel ingeplant zijn en mooi groen van kleur waren. Kennelijk kunnen er hier dus meer oogsten per jaar gedaan worden. Overal op de velden was veel bedrijvigheid.

Kijk bij de video's om een beter beeld van de treinreis te krijgen.

Het laatste stuk van deze lange rit ging in het donker. Onderweg regende het hard, maar toen wij in Nha Trang aankwamen was het droog. Daar stond een chauffeur ons op te wachten. Hij bracht ons naar een mooi hotel aan de boulevard. We kregen een kamer op de achtste verdieping, Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht op zee. Morgen bij daglicht kunnen we hier pas echt van genieten