Vrijdag, 2 december 2011, regen, 18

Op 3.30 liep de wekker af en werden we door onze chauffeur naar de luchthaven gebracht. Daar hebben we afscheid van hem genomen en hem hartelijk bedankt voor de prettige en veilige dagen die hij ons bezorgd heeft.

Om 6.00 precies vertrok het volle vliegtuig naar Hue. Het was maar een vlucht van een uurtje, maar onderweg was er erg veel last van turbulentie. Iets over zevenen landden we op de luchthaven van Hue. Dit is maar een kleine luchthaven. We werden met bussen van het vliegtuig naar de aankomsthal vervoerd. Daar kwam onze bagage al spoedig van de band. Buiten stond een nieuwe chauffeur ons al op te wachten. Hij vertelde dat hij een vriend was van onze eerste chauffeur. We werden eerst naar het hotel gebracht. Daar konden we meteen naar onze kamer. Hierna hebben we nog even ontbeten want het take away breakfast van ons hotel in Hanoi stelde niet veel voor. Buiten goot het inmiddels weer.

Rond half negen reden we bij het hotel weg om nog geen 300 meter verderop al weer uit te stappen. We waren bij de rivier. Daar lagen boten met grote drakenkoppen op ons te wachten.

We kregen wederom een privé boot, het begint te wennen. Aan boord was een echtpaar dat als bemanning dienst deed. Met deze boot voeren we de rivier op. Dat is hier een hele plas met water die zo’n 200 meter breed is. We voeren ongeveer een half uur. Onderweg probeerde de vrouw allerlei waar aan ons te sluiten. Uiteindelijk heeft Carla een zijden kamerjas van haar gekocht voor nog geen 10 euro.

Na een half uur kwamen we bij de Thien Mupagode. Dat is een hoge spits toelopende toren.

Daarachter was een heel complex met gebedsruimten voor de boeddha monniken ingericht. In de grote zaal stond een gouden lachende Boeddha. Gelukkig hadden we van het hotel paraplu’s meegekregen, want het begon weer te regenen. We hebben rustig door het complex heen gewandeld en hebben toen onze chauffeur weer opgezocht. Deze bracht ons naar de Citadel. Deze citadel is een keizerlijke stad uit 1820. Hij was grotendeels door de oorlog verwoest maar wordt nu weer in oude glorie hersteld. Het complex is nu op de lijst van historisch erfgoed van UNESCO geplaatst. Hierdoor is de uitgebreide restauratie mogelijk. Verschillende gebouwen zijn al weer gereed. We kwamen de stad binnen via een vestingmuur. Daarachter lagen vijvers waarin grote karpers zwommen.

Via een brede gracht kwamen wij bij kroningspaleis uit. Hier zijn de 13 keizers die hier hebben geregeerd gekroond. We liepen door deze zaal en kwamen in de Verboden stad uit. Daar waren de gebouwen voor de manschappen en de burgers. Hierachter lag de bibliotheek.

Dit was een grote open ruimte met veel vijvers en doorkijkjes, waar de keizer tot rust kon komen. Iets aan de zijkant was het theater. Dit was prachtig aangekleed.

Via een lange overkapte gang kwamen we in het tweede gedeelte uit dat werd gebruikt door de moeder van de keizer. Hier was een zaal nog ingericht als eetzaal en een zithoek. Hierdoor kreeg je een aardige indruk hoe de mensen die in die tijd geleefd hebben. Via een tussenmuur kwamen we bij twee tempels uit. Het was een indrukwekkend geheel, dat ondanks de regen toch erg mooi was.

De chauffeur bracht ons naar een lokale overdekte markt. In deze markt is werkelijk van alles te koop, van schoenen, kleding, serviesgoed, gereedschap, groente, fruit en vlees tot gouden sieraden toe. Je loopt door hele smalle gangetjes, waar amper ruimte is. Het was een leuke kakofonie.

Na de lunch zijn we naar de graftombe van keizer Minh Mang gereden. De wegen zijn hier veel slechter dan rond Hanoi. Er ligt wel wat asfalt, maar er zijn ook veel gaten en kuilen. Het was inmiddels weer opgeklaard. Er zijn 7 tombes rond Hue van de 13 keizers die er geweest zijn. Wij bezochten dus die van Minh Mang. Deze lag 12 kilometer buiten Hue. We kwamen op een parkeerterreintje. Vandaar moesten we vijf minuten lopen om bij de ingang te komen. Het hele complex is ommuurd. Binnen de muren ligt de tombe samen nog verschillende andere gebouwen. Hierom heen liggen vijvers en een prachtige tuin die overgaat in een bos. Ook hier is men druk aan het restaureren, maar al veel van de gebouwen zijn volledig opgeknapt. Alle gebouwen liggen boven op een berg zodat je eerst een steile trap op moet om er te komen.

In de gebedsruimte hebben we wierrookstokje aangestoken.

Hierna heeft de chauffeur ons terug gebracht naar het hotel. Hij brengt ons morgen ook naar Hoi An.