Dinsdag, 7 december 2010, 18° motregen

We werden om 08.00 uur bij het hotel opgehaald door de shuttlebus die we gisteren al hadden besproken. De chauffeur gaf aan dat het een goede dag was om te vertrekken want er wordt voor de hele week slecht weer voorspeld. Het motregende nu lichtjes. We haalden nog wat andere passagiers op en werden netjes op de luchthaven afgezet. We moesten ons eerst bij een informatiebalie melden. Daar werden de koffers gewogen. Ze waren iets zwaarder als toen we gingen maar dat was geen probleem. Omdat we eerst een binnenlandse vlucht hadden naar Auckland was er alleen nog een veiligheidscheck voordat we bij de gate konden wachten. In ruim een uur vlogen we naar Auckland. Daar zijn twee verschillende terminals voor binnen- en buitenlandse vluchten. Het is een klein kwartier wandelen van de ene terminal naar de andere. Onze koffers waren weer doorgelabeld en we hadden dus alleen onze handbagage. We hadden de vlucht al via internet aangemeld zodat we nu niet in de rij hoefden te staan maar bij een apart loket meteen aan de beurt waren. Daar werd de handbagage nog gewogen, maar dat was verder geen probleem. We gingen door de douane. De vertrekbelasting van NZD 25 per persoon is afgeschaft. We hielden dus zowaar nog geld over. Op de luchthaven kwamen we het Franse stel tegen dat we in Doubtful Sound ontmoet hadden. Zij vlogen via Hong Kong ook weer naar huis.

De vlucht naar Kuala Lumpur was helemaal volgeboekt. Na een vrij rustige vlucht van ruim 10 uur kwamen we op KLIA aan. Het eerste stuk van het tijdsverschil met Nederland is er af en het is nu nog zeven uur dat we voorlopen.

Met een shuttlebus werden we naar ons hotel gebracht. Dat ligt op de luchthaven omdat we morgen om 08.30 uur al weer verder vliegen naar Langkawi.

Woensdag, 8 december 2010, 32° zonnig

De wekker liep al op 6.00 uur af, We moesten namelijk om 7.00 uur met de shuttlebus mee naar KLIA. We hebben eerst uitgebreid ontbeten en gingen toen naar de luchthaven. Daar vonden we na enig zoeken de juiste balie en konden we inchecken. Omdat het een binnenlandse vlucht is verliep het allemaal erg snel en soepel. Het vliegtuig zat wel nagenoeg vol. In een kleine drie kwartier vlogen we naar Langkawi. Dat is een klein vliegveld. We moeten zelfs nog via een trap van het vliegtuig naar de aankomsthal lopen.

Het was vrijwel onbewolkt en nu al lekker warm. Daarom hebben we eerst de korte broek en slippers uit de handbagage gepakt en deze aangedaan. Dat zat een stuk prettiger dan de lange broek.

Bij de bagageband wachtte ons een onplezierige verrassing. Mijn koffer was niet meegekomen. In een kantoortje vulde een man moeizaam op een computer allerlei gegevens in. Daarna kwam er uit een printertje van het jaar nul een afdrukje van de gegevens die hij had ingevoerd. Mijn koffer zou in de loop van de middag bij ons hotel worden afgeleverd. Mocht dat niet zo zijn, moest ik het hotel maar even laten bellen. Ik was niet de enige waarvan de bagage niet was meegekomen, hetzelfde overkwam drie medepassagiers. We liepen de luchthaven uit en zagen een balie waar je een taxi kon bestellen naar je hotel. We spraken de dame achter de balie aan. Ze zei Loop maar mee. Bleek dat zij de taxichauffeur was die als eerste in de rij stond en dus ons als vrachtje mee mocht nemen. Kuah ligt ongeveer 20 minuten rijden van de luchthaven. Even later stonden we in de aankomsthal van ons hotel. Dat bleek een super de luxe 5 sterren hotel te zijn met een adembenemend uitzicht op de Andaman zee. We konden vrijwel meteen naar onze ruime kamer.

We zijn even het havengebied ingelopen en hebben daar wat inkopen gedaan. Daarna zijn we bij het hotel lekker aan het zwembad gaan uitrusten.

(op verzoek van Dees geen gebruinde lijven)

In de loop van de middag werd inderdaad mijn koffer afgeleverd zodat dat probleem ook weer verholpen was.

‘s Avonds zaten we te dineren met uitzicht op de zee. In het hotel waren in de openlucht vier grote feesten bezig. En toen begon het eerst een paar druppels te regenen als voorbode. Direct daarna gingen de sluizen open en viel de regen met bakken uit de hemel. De feestgangers moesten rennen om nog een beetje droog te blijven. Na het diner zagen we dat de feesten op andere, overdekte plaatsen binnen het hotel waren voortgezet. De tomatensoep die wij kregen was erg spicy. Je moest steeds een hap brood of een slok ijswater nemen voor een klein hapje van de soep. Het hoofdgerecht was een stuk minder scherp en smaakte voortreffelijk.