Donderdag, 2 december 2010, 15° bewolkt

Het was vandaag erg fris. Het was geheel bewolkt en er stond een koude gure wind.

Vanaf de camping reden we eerst naar Bluff. Dat is het zuidelijkste puntje van het Zuid Eiland. Verder van huis kunnen we niet. De afstand naar huis zal nu bijna 19000 kilometer zijn. In Bluff is boven op de berg een uitkijkpunt gemaakt. Vanaf daar hadden we zo ondanks het matige weer toch nog zich op Steward Island. Dat ligt zo’n 25 kilometer zuidelijker.

Op het echte eindpunt is een paal met de afstanden geplaatst.

Vanuit Bluff hebben we de South Scenic Route gevolgd naar Dunedin. Deze route loopt grotendeels langs de zuidelijke kustlijn. We reden door weilanden die wederom hoofdzakelijk gevuld waren met schapen. Bij Curio Bay zijn we eerst naar het er naast gelegen Porpoise Bay gewandeld. Daar zagen we in de baai een drietal dolfijnen zwemmen. Ze kwamen steeds een klein stukje met hun vin en soms een stukje rug boven het water uit. Het is haast niet te geloven. Gewoon op het strand staan kijken en wilde dolfijnen zien. Ook zwom er een zeehond.

Verder waren er indrukwekkende rotspartijen waar de golven wild over heen sloegen. In Curio Bay is een trap naar het strand gemaakt. Op dat strandje komen regelmatig de geel-oog pinguïns op visite. Toen we er waren was er een fotomodel. Een pinguïn stond palmachtig op een rots en draaide rustig alle kanten op. Je mag de beesten hier tot op 10 meter naderen. Deze pinguïn trok zich niets van ons aan en bleef rustig staan. Na een tijdje vond hij het genoeg en verdween in de bosjes.

We reden verder over de Scenic Route. Daarbij reden we door een stuk regenwoud en kwamen volgens bij Nugget Point uit. Daar verlieten we de route en reden een stuk over een onverhard pad naar het Nugget Point. Dat is een boven op een berg gelegen vuurtoren. De camper had behoorlijk was moeite om boven te komen, maar het lukte.

Er was een wandelpad aangelegd naar de vuurtoren. Het pad liep zo’n 40 a 50 meter boven de rotsen. Op de rotsen zaten en lagen zeehonden. Dit gebied wordt de kraamkamer voor de zeehonden genoemd. Dat was ook goed te zien. Er waren al verschillende jongen geboren. Ook hun geluid was duidelijk hoorbaar. Toen we naar boven liepen, kwam het zonnetje even door en viel de wind weg. Daardoor werd de zee een stuk kalmer en konden we ook de zwemmende zeehonden goed bekijken.

Halverwege de klim naar de vuurtoren was nog een toegang naar een ander deel van het strand gemaakt. Dat kun je inlopen totdat je in een huisje uit kwam. Daarin waren uitzichtpunten gemaakt naar het strand. Op de strand liepen enkele pinguïns. Het blijft een mooi gezicht om deze diertjes te bekijken.

Via de kustweg reden we door naar Dunedin. Daar hebben we de camping genomen. Deze camping ligt nagenoeg aan het strand. Na het avondeten hebben we dan ook nog een strandwandeling gemaakt. Doordat de wind is gaan liggen voelt het een stuk minder koud aan.