Vrijdag, 26 november 2010, 24°, zonnig

Onder een strakblauwe hemel vetrokken we uit Marahau. We hebben zelf eerst al lekker buiten kunnen ontbijten. We reden eerst door een landschap waarin wijnvelden en weiden vol met schapen elkaar afwisselden. Het was hier erg rustig. Soms kwam je meer dan een kwartier geen ander verkeer tegen. Huizen stonden er alleen in kleine dorpjes. Onderweg kwamen we wel de schoolbus tegen. Deze pikte de kinderen die stonden te wachten op om in het volgende dorp naar school gebracht te worden. Na het oversteken van een bergketen kwamen we in een gebied terecht dat erg op Oostenrijk leek. Mooie alpenweiden met aan de horizon besneeuwde bergtoppen. Alleen de aanwezige koeien hadden geen bel om.

De heuvels waren begroeid met naald- en loofbomen. De tropische planten waren hier verdwenen. De weg volgde precies de loop van een rivier en was dus erg bochtig, maar wel met prachtige uitzichten.

In een dorpje hebben we getankt en koffie gedronken. Het was er heerlijk zomers. Na de volgende bergketen kwamen we in een vlakker gebied uit. Hier stond ook beduidend meer wind. Dat klopt ook wel. De plek waar we naar toe reden heet Cape Foulwind. Daar was een zeehondenkolonie te bewonderen. Er lagen inderdaad zeehonden op te rotsen, maar misschien zijn we al te veel verwend, in Kaikoura waren er veel meer. Hier zagen we wel de eerste jonge.

zover zijn we van huis.

Op Cape Foulwind zagen we ook heel aparte bewolking.

Na afscheid genomen te hebben van de zeehondjes kwam er vanaf zee een dikke mist op zetten. Deze mist bleef in de bomen hangen maar nam wel de zon weg. We hadden toch al geluk. Dit gebied staat bekend als het natste van het land. In een jaar valt hier 6 meter regen.

Na een volgende pas reden we weer pal langs de kust en deed de zon moeite om er door heen te komen. Dat gaf schitterende wolkenpartijen, die samen met het uitzicht voor fraaie plaatjes zorgden. We reden naar het plaatsje Punakaiki. Daar zijn de Pancakes rocks en blowholes. Pancakes rocks zijn rotsformaties die uit zee omhoog rijzen. De rotsen lijken te zijn opgebouwd uit allemaal laagjes en hebben daarmee iets weg van een bord met pannenkoeken. Er is een mooi pad aangelegd dat je veilig langs de kust leidt en toch heel dicht bij de rotsen. De tweede attractie, de blowholes, waren helaas niet actief. In de pancakes rocks zijn gaten ontstaan. Bij een onstuimige zee wordt het zeewater door de gaten meters omhoog geblazen. We hadden echter een erg kalme zee en konden dus het natuurgeweld van de blowholes niet aanschouwen. In een cafeetje hebben we zeer toepasselijk pancakes met slagroom en warme kersen gegeten.

mooi, maar nog niet heftig genoeg

Hierna zijn we doorgereden naar Greymouth.

Na het doen van boodschappen hebben we een camping opgezocht voor de nacht. Daar was een heerlijke hot water pool waar we een tijdje hebben liggen dobberen. Morgen gaan we naar de gletsjers. We hebben voor de middag een heli hiking besproken. We worden met de helikopter naar boven gebracht om daar onder deskundige leiding een hiking van twee uur over de Frans Josef Glasier te maken.