Reis naar Boston

Zondag, 22 mei, 20 regen

In een druilerige regen zijn naar het station gelopen om de trein naar Schiphol te nemen. De NS vond het nodig om in het weekend het spoor tussen Utrecht en Schiphol te verbeteren zodat we werden omgeleid via Duivendrecht. Dat gold echter voor meer reizigers zodat we als haringen in een ton in de trein werden geperst. Een vrolijke conducteur hield de stemming er echter lekker in en in no time waren we op de luchthaven. Daar hebben we de shuttle bus naar ons overnachtingshotel genomen.

Maandag, 23 mei 20, regen en zonneschijn

Na een goed ontbijt bracht de shuttlebus ons weer terug naar Schiphol. We hadden thuis al ingecheckt en hoefden dus alleen nog maar de koffers af te geven. Dat mag nu ook zelf doen zonder dat er personeel aan de pas komt. Daarna mochten we de in de rij voor de veiligheidscontrole. Ondanks dat het redelijk druk was waren we in een kwartiertje door alle controles heen en konden we nog wat rondlopen op de luchthaven.

Rond 09.45 uur mochten we instappen. Het vliegtuig zat niet helemaal vol. Met een vertraging van een kleine 3 kwartier vetrokken we richting de USA nadat we eerst een half uur hadden getaxied.

Het was helemaal bewolkt en konden dus niets zien. Na een rustige vlucht met uitstekende verzorging landden we om 12.30 uur op de luchthaven van Boston. Voor de landing hadden we eerst een rondje boven de stad gevlogen zodat we konden zien waar we de komende dagen zullen verblijven.

Bij de toegangscontrole bleek ook hier alles geautomatiseerd te zijn en mocht je zelf je aanmelden. Bij mij begon het apparaat te sputteren omdat mijn paspoort geen zes maanden meer geldig was. Dat was echter geen probleem. Bij een officer konden we ons melden waarna we het land in mochten. De koffers lagen al op de band waarna we naar buiten konden.

Buiten werden we met een gratis shuttle, the Silver Line, naar het centrum van de stad gebracht. Het station was we uitstappen was ondergronds. Enkele medepassagiers wezen ons welke kant we op moesten. In Boston was het strak blauw en lekker warm. We liepen naar ons hotel, nadat we onderweg eerst nog even koffie hebben gedronken. We verbleven hier in een soort jeugdhostel. We kregen een kamer op de derde verdieping.

We hebben onze spullen daar neer gezet en na ons te hebben omgekleed zijn we de stad ingelopen. We liepen door twee grote stadsparken waar de mensen genoten van het lekkere weer.

Vanuit de parken konden we skyline van de stad zien. Die is niet zo imposant als New York, maar wel verrassend. Oude gebouwen uit de 18^e eeuw worden afgewisseld met wolkenkrabbers.

We hebben een tijdje door het centrum gewandeld en zijn toen terug gegaan naar het hotel. Het was pas 20.00 uur maar voor ons gevoel natuurlijk 6 uur later. Boston heeft een gezellige relaxte indruk op ons gemaakt.

Nieuwe reis

Hallo allemaal,

Binnenkort gaan we weer een reis maken. Dit keer gaan we het oosten van de USA bekijken. We starten in Boston waar we de camper ophalen. Via de Niagra falls, Washington, New Orleans zullen we in Florida uitkomen.

Daar waar het kan, zullen wij de blog bijwerken zodat jullie mee kunnen reizen.

Veel leesplezier

Carla & Bernard

Oslo Elst

Zondag, 5 juli Oslo – Elst, zonnig en regen 32-21 graden, 960 km ( totaal 8000)

We hebben het stadion verlaten en zijn Oslo nog een keer in gegaan. Het was heerlijk weer en het was te merken dat het weekend was. Het was overal veel drukker. Aan de boulevard hebben we op de luie strandstoelen een tijdje zitten lezen en ons verbaasd over de voorbijgangers. Tegen het eind van de middag moesten we ons melden bij de pier voor de incheck van de boot. De boot was er nog niet maar op zijn plaats lag een groter broertje. We konden al wel inchecken waarna we in lange rijen konden wachten. De grote boot vertrok en toen werd het stil. Onze boot kwam met een vertraging van een uur aan. Het inschepen verliep erg chaotisch waardoor we pas na drie wachten onze hut op konden zoeken. We hebben het overnachtingskoffer in de hut gezet en zijn meteen naar het restaurant gelopen. Daar stond een heerlijk koud en warm buffet te wachten. Ruim een uur te laat vertrokken we naar Fredikshavn. Bij een loket kregen we de BTW terug van de Noorse trui die we gekocht hadden. Dat bedrag werd echter niet op de creditkaart teruggestort maar in Kronen uitbetaald, die we natuurlijk aan boord op konden maken. In het winkeltje en gokhal was dat geen probleem. Daarna werd het tijd op het bed op te zoeken want de volgende dag liep op 06.00 uur de wekker af. Tijdens het ontbijt kregen we te horen dat het tijdsverlies was ingelopen en dat we volgens planning om 7.15 uur aan zouden komen. Het lossen ging een stuk sneller want nog voor half 8 reden we Denemarken binnen. Ook hier was geen grensbewaking of douane te zien. We hebben eerst getankt. De benzine kost hier 1 euro 50 en dat is toch een stuk aangenamer dan de 30 cent duurdere prijs in Noorwegen.

We reden in no time door Denemarken heen. Het land lijkt soms op Nederland met vlakke weilanden met koeien, dan is er weer wat meer heuvelachtig terrein. Na drie uur passeerden we de Deens – Duitse grens.

Vlak uur Hamburg kwamen we in een kilometerslange file terecht. Men had een stuk van een klaverblad afgesloten in verband met een reparatie. We hebben de file vertalen en zijn dwars door Hamburg gereden. Daarbij reden we een stukje over het Roparunparkoers. Na Hamburg was de weg weer vrij tot vlak voor Bremen. Ook daar was een kleine file. We konden daarna lekker opschieten. Toen we Nederlandse grens overreden, veranderde het weer. Er waren stevige rukwinden. Net voor Arnhem was een ernstig ongeluk gebeurd waardoor we een uur stilstonden. Rond 19.00 uur waren we thuis.

We hebben een mooie reis gemaakt. We hebben precies 8000 km gereden en hebben drie grote stukken gevaren. Het natuurschoon was overweldigend. Het was alleen zeker in het middelste gedeelte van de reis te koud. Maar dat had ook wel weer zijn voordeel. Door de koude hebben we geen last van muggen gehad. Het hoofddoel, het bereiken van de Noordkaap, kreeg meer lading door het mooie zonnetje dat precies op Carla’s verjaardag ’s nachts om 24.00 uur doorbrak. Het was toch wel een vreemde gewaarwording om drie weken geen nacht te kennen.

We hebben genoten en we hopen dat jullie een beetje daarvan mee kregen hebben in de verhalen, foto’s en films. Bedankt voor jullie reacties en wie weet, tot de volgende reis.

Oslo

Vrijdag, 3 juli, Oslo, zonnig, 25 niet gereden (totaal 7090 km)

Na een uitgebreid ontbijt in het Ullevaal stadion waar we om de grasmat uitkeken, zijn we naar het metrostation gelopen. We kochten kaartjes in de automaat. Ook het openbaar vervoer in Noorwegen is niet goedkoop. Voor een ritje van nog geen 5 km moet 30 NOK worden betaald. Na een kleine 10 minuten stonden we in hartje Oslo. Dat is dan wel weer het voordeel van de metro. We kwamen boven op de Karl Johansgate, de belangrijkste straat. We waren ter hoogte van het Stortinget, het Noorse parlementsgebouw. Het was helaas gesloten voor het publiek. We liepen door over de brede weg die omzoomd wordt met bomen. In de verte boven aan een heuvel ligt het koninklijk paleis. We liepen eerst nog even het National Theater in. Daarvan mochten we de aula bekijken. Daar hingen enkele grote werken van Edvard Munch, een van de belangrijkste Noorse schilders. We staken de weg over en liepen over een breed zandpad naar het koninklijk paleis. Het is het woon en werkverblijf van de koning. Rondom het paleis is een groot park aangelegd. We liepen door het park naar de andere kant van het paleis. Vanaf daar kwamen we bij de nationale bibliotheek uit. In de brede trappenhal waren ook weer schilderingen van Munch te zien. Op de 4e verdieping was een grote verzameling van de Noorse literatuur bij een gebracht.

Na een klein stukje lopen kwamen we bij de haven uit. Op de havenpunt is veel moderne hoogbouw neer gezet in de laatste 10 jaar. Onder in zijn winkeltjes en restaurants gevestigd. Daarboven zijn luxe appartementen gevestigd. Het ziet er erg mooi en designvol uit. Op het achterste gedeelte van de tong is een museum gevestigd en een klein zandstrandje. Daar was het druk. We liepen langs de appartementen en zagen aan de overkant aan de kade weer het koninklijke jacht liggen dat we eerder op de Noordkaap hadden gezien.

We liepen verder langs de kade en zagen het Raadhuis. Voor het Raadhuis stonden grote naakte beelden. We liepen een heuvel op naar het Akershus slot en vesting. Deze vesting werd in de 13e eeuw gebouwd. Binnen de muren is alles nog uit die tijd in tact gebleven. Via een tweede toegangspoort verlieten we de vesting om in de militaire haven uit te komen. Vanaf door konden we doorlopen naar de plaats waar morgen onze ferry naar Fredrikshaven zal vertrekken. We volgden de havenlijn om bij het meest markante gebouw van de stad uit te komen. Dat is het operagebouw dat in 2008 voltooid is. Het is gebouwd in de vorm van een jacht. De wanden zijn echter zo plat geplaatst dat je gewoon tegen aan kunt lopen om zo boven op het dak uit te komen. Vanaf daar heb je een schitterend uitzicht over de stad. Van binnen is alles van hout, doorzichtig kunststof en glas gemaakt. Dat geeft een futuristische uitstraling. Met het mooie weer werd er overal op het dak lekker genoten van de zon. Dat zagen we trouwens ook in de parken. Net als bij de beklimming van de Preikestolen hebben de Noorse vrouwen er geen enkel probleem mee om gewoon in hun BH rond te lopen.

Vanaf de opera zijn we de Karl Johansgate weer ingelopen. Daar was het nu beduidend drukker dan vanmorgen vroeg. In de parken bij de waterpartijen was het nu gezellig druk.

We liepen door de tuinen van het paleis naar de andere zijde van de stad. We liepen door een wijk met statige oude herenhuizen. We kwamen uit bij het Vigelandpark. Dat is naar Gustav Vigeland genoemd die daar zijn levenswerk heeft uitgestald. Het zijn meer dan 200 menselijk naakte beelden, jong en oud, groot en klein, gemaakt van brons, graniet en smeedijzer. Een indrukwekkende tentoonstelling in de open lucht. Via een brede brug geflankeerd door enkele tientallen beelden kom je bij een enorme schaal die door 6 mannen wordt gedragen en waar water vanaf spat. Via een trap kwam je bij een hele hoge zuil van graniet gemaakt waarin mensen in elkaar verweven lagen. Daarom heen staan indrukwekkende tweetallen. Nog een trap hoger brengt je bij een beeld waarbij menselijk figuren een cirkel vormen.

In het park er om heen lagen overal mensen te zonnen. Sommigen hadden zelf een kleine barbecue meegenomen. We hebben terug gewandeld naar het hotel. We hebben vandaag zo’n 25 km gewandeld door een leuke, rustige stad met enkele verrassingen zoals de opera en het Vigelandpark.

Sandnes - Oslo

Donderdag, 2 juli Sandnes – Oslo, zonnig, 29, 460 km ( totaal 7090 km)

Met een stralende zon zijn we uit Sandnes vertrokken. We reden over weg naar het zuiden. De dame van het navigatiesysteem had na het tanken kennelijk een grotere koffiebreak genomen want ze gaf niet aan waar we af moesten. We zagen dit pas toen we de afslag al enige tijd hadden gemist. Na opnieuw opstarten was ze weer bij de les. Ze loodste ons via zeer kleine en smalle weggetjes weer terug naar de route die we eigenlijk hadden moeten hebben. We reden door het Sirdal en Stetesdal, beide maken onderdeel uit van Telemark. Het is echt een wintersport gebied met overal vakantiewoningen tegen de heuvels aangeplakt. De mensen kunnen niet met de auto bij de huisjes komen. Daarom zijn er grote parkeerterreinen die allemaal als privaat aangemerkt zijn. Het kan natuurlijk zijn dat er als een pak sneeuw ligt er wel mogelijkheden zijn om bij de woningen te komen..

Deze liggen tegenover het gebergte dat we gisteren hebben beklommen voor de Preikestolen. Nadat we stevig geklommen hadden, kwamen we in een sneeuw- en ijslandschap uit. De weg was net sneeuwvrij gemaakt, maar naast de weg lag de sneeuw nog tot 5 a 6 meter. De meren waren nog gedeeltelijk dicht gevroren en waren dus bedekt met ijs en sneeuw. De wegen waren hier weer erg smal. Overal waren weer inhammen gemaakt om elkaar te kunnen passeren. Het was een geweldige ervaring om midden in de zomer met ruim 28 graden nog door de sneeuw te rijden. De weg waarover we reden is alleen maar geopend van 1-6 tot 15-10 en dat nog onder voorbehoud. Na een lange afdaling kwamen we in het volgende gebied uit. Hier waren de scherpe bergtoppen verdwenen en hadden plaats gemaakt voor weilanden en beboste heuvels. In een van de kleine stadjes hadden we onze eerste file van deze vakantie. In de stad was een groot feest bezig waardoor het verkeer was vastgelopen. Met ongeveer een kwartiertje vertraging konden we weer verder. We kwamen nu dichter bij Oslo en het verkeer werd drukker. Vanaf Drammen lag er een snelweg. Ook die hadden we sinds het verlaten van Goteborg niet meer gezien. Vlak voor Oslo stond ook een kleine file. Opmerkelijk was dat elektrische auto’s hier over de bus en taxibaan langs de file op mochten rijden. Ons hotel ligt bij het Ullevaal Station. Met de metro naast de deur is dat een prima uitvalsbasis om Oslo te gaan bekijken.

Skare - Sandnes

Woensdag, 1 juli, Skare – Sandnes, zonnig, 25, 220 km ( totaal 6630 km)

We verlieten Skare en kwamen in een andere wereld uit. Na een tunnel waarin we behoorlijk klommen kwamen we in een sneeuwlandschap uit. Op het meertje was nog ijs. Overal in Noorwegen is het nog steeds te koud voor de tijd van het jaar. Op sommige plaatsen zijn zelfs skipistes weer open gegaan die normaal in april sluiten omdat er voldoende sneeuw lag.. Vandaag belooft een mooie dag te worden met hoge temperaturen. We reden verder via de E13. Dat is een smalle zeer bochtige weg. Overal zijn inhammen gemaakt waar tegenliggers elkaar kunnen passeren. De bochten zijn niet te overzien en het is maar goed dat er nauwelijks verkeer is. De omgeving is prachtig. We reden langs de kustlijnen van de fjorden om even later zo’n fjordenrug over te klimmen. Pas na een uur rijden verlieten we de nauwe fjorden en reden we door weilanden met schapen. De route bracht ons bij de eerste veerboot voor vandaag. In een klein half uur werden we naar de overkant gebracht. Daar was het landschap nog glooiender en waren er grote weilanden met koeien. We reden naar Jorpeland om daar de afslag te nemen naar de Preikestolen te gaan. Dat is een grote klif die ruim 600 meter boven het fjord hangt. Het heeft loodrechte wanden. We konden nog een kleine 6 kilometer de berg op rijden voordat we naar een parkeerplaats werden gedirigeerd. Daar hebben we de wandelschoenen en sportkleding aangetrokken. Het was inmiddels strak blauw en 25 graden. We moesten een route lopen van 3,8 km waarbij we een hoogte verschil van 604 meter moesten overbruggen. Het eerste stuk liep over een bospad dat eindigde met een stenen trap. Daarna kwamen we op een plateau waar we een tweede parkeerplaats voor bussen en een mooi meer konden zien liggen. De route voerde verder omhoog. Na het plateau was het pad bezaaid met rotsblokken die redelijk vlak waren neer gelegd. Het ging eerst een stuk op en daarna weer neer om bij een stuk moeras uit te komen. Daar was een houten looppad over gemaakt. Dat liep wel even lekker. Daarna werd het steeds zwaarder. Het pad liep steil omhoog en we moesten over rotsblokken klauteren. Na ongeveer 2,5 kilometer daalden we weer en kwamen bij wat kleine bergmeren uit. Echte waaghalzen waren hierin aan het zwemmen. De route werd vervolgd over grote stenen plateaus, die over gingen in een smal pad met rotsblokken en houten trappen. Hier waren kettingen bevestigd omdat we vlak langs een steile afgrond van 300 meter liepen. Na dit smalle stuk kwamen we weer bij plateaus uit die echter veel steiler waren. We zaten nu in de laatste kilometer, maar het was te voelen dat we ruim 2 uur aan het klimmen waren. Na de laatste bocht kwam de bevrijdende klif in zicht. Het is een uniek fenomeen. Het is een groot plateau van 25 bij 25 meter dat uit de rotsen steekt met loodrechte wanden. Het uitzicht over het Lyseboth fjord is magnifiek en is een grote beloning voor de inspanning die je moet leveren om hier te komen. Door het mooie weer waren er veel mensen die de tocht aangedurfd hadden. Er waren zelfs kinderen van 5 a 6 die naar boven waren geklommen. Dat wordt wel afgeraden maar de Noren vinden het leuker om het hele gezin zo’n trip te maken dan de kinderen beneden in de crèche onder te brengen. Dicht bij de rand zijn er mensen die zich in allerlei standen laten fotograferen, terwijl zij letterlijk op het randje balanceren. Er zijn geen hekken of kettingen geplaatst. Je kunt dus niet zover gaan als je zelf durft. Ondanks deze angstaanjagende capriolen zijn er nog nooit ongelukken gebeurd,

Na een verdiende rustpauze hebben we ons weer overeind gehesen om de weg naar beneden beginnen. Dat liep wel makkelijker als omhoog maar je moest wel erg geconsenteerd blijven bij de rotspartijen. Bij de meertjes hebben we even met de voeten in het ijskoude water gezeten. Na ruim 5 uur waren we weer bij de auto terug.

Na de verzorging van de inwendige mens zijn we naar ons hotel in Sandnes gereden. Daarvoor moesten we nog een keer met de ferry over. In Sandnes hebben we bij de Thai gegeten om daarna lekker te gaan slapen na deze vermoeiende maar wel erg mooi dag.

Bootreis Trondheim - Bergen en van Bergen naar Skare

Maandag, 29 juni Boot Trondheim – Bergen, regen, 12, 170 km (totaal 6410 km) en 679 km met de boot

Het weer was compleet omgeslagen. Toen we opstonden regende het pijpenstelen. We reden het kleine stukje naar de haven waar de MS Kong Harald al op ons lag te wachten. Aan boord konden we inchecken. We kregen ieder een persoonlijke pas die steeds werd gescand als je van boord wilde. De auto kreeg een eigen pas. Het parkeerdek is maar erg klein. Er kunnen maar 12 auto’s mee. Ik reed het schip in en moest daar de auto achterlaten. De bemanning zou hem verder parkeren. We hadden een hut op de 3e verdieping. We liepen naar het zevende dek om te kijken hoe we de leuke stad Trondheim zouden verlaten. Het regende nog steeds. Op het zevende dek zijn overdekte delen gemaakt waar je buiten kunt kijken naar de omgeving. We hebben stoelen opgezocht in de voorste lounge en zaten zo comfortabel. In de shop hebben we bekers gekocht waarmee we de hele reis verder koffie en thee konden krijgen. We betaalden voor deze bekers wel de hoofdprijs van 42 euro per beker. Het schip is erg luxueus uitgevoerd. Er was een technisch mankement waardoor we ruim twee uur later pas vertrokken. Na een luide toeter konden we eindelijk vertrekken. We voeren richting Kristiasund. De wereld trok in een rustig tempo aan ons voorbij. Vanaf het water ziet Noorwegen er toch weer heel anders uit. In de middag klaarde het even op. We hebben toen op het zonnedek lekker uit de wind kunnen genieten van dit uitzicht. In Kristiasund ging een grote groep van boord om met bussen een stuk over land te rijden naar onze volgende havenplaats, Molde. Toen we daar in de avond aankwamen hadden we de achterstand al weer bijna ingelopen. Het was nog behoorlijk bewolkt maar we konden toch tegen 23.15 uur de zon zien ondergaan. In onze hut probeerden we in slaap te komen. Dat viel in eerste instantie niet mee. We naderden weer een haven en door het manoeuvreren maakte de boot heel herrie en trilden we bijna uit ons bed. Daarna keerde de rust terug en konden we inslapen. ’s Nachts deden we nog een paar havens aan. Van de aanleg in Floro werden we net voordat de wekker afliep weer wakker gemaakt. Het was gedeeltelijk bewolkt. Na het ontbijt moesten we onze cabin al verlaten. We hebben in de lounge weer genoten van het landschap dat aan ons voorbij trok. Toen de zon weer te voorschijn kwam hebben we buiten gezeten. Precies om 14.30 uur meerde de Kong Harald af in de haven in Bergen.

Daarmee kwam er een eind aan de boottocht van 29 uur. Het was een leuke belevenis en we kwamen in deze twee dagen lekker tot rust. De Hurtigruten maakte hun naam niet helemaal waar. Het schip vertoonde wat achterstallig onderhoud en gelet op de prijs kwaliteits verhouding hadden we wat meer verwacht. Misschien waren we wat natuurschoon al teveel verwend en konden de aanblikken van zee daarom minder indruk op ons maken.

Een half uurtje later hadden we de auto weer en konden we onze weg voortzetten. Bergen is de tweede stad van Noorwegen. Het was hier behoorlijk druk. In de stad zijn lange tunnels gegraven die onder de stad doorgaan. Zo konden we maar weinig zien van de stad. We verlieten de stad in oostelijke richting. Al snel hadden we de drukte achter ons gelaten en reden we weer over kronkelige smalle weggetjes langs immense fjorden. Na een oversteek met de ferry werden de wegen nog smaller en steiler. De watervallen werden steeds spectaculairder. Een tweeling waterval spande de kroon. Om hen goed te kunnen zien werd je wel getrakteerd op een nat pak. We reden door een 11 kilometer lange toltunnel . Daarna kwamen we bij onze cottage uit. Deze ligt midden in een wintersportgebied boven op een berg. Het is een eenvoudig huisje, maar alles is er op wifi na. Toen ik aan de gastvrouw vroeg of daar een mogelijkheid voor was, begon ze hard te lachen. We hadden het konden weten. Het afrekenen moest ook al contant omdat er geen pin voorziening was. Voor een nacht was het een prima onderkomen.

Mosjoen - Trondheim

Zondag, 28 juni Mosjoen – Trondheim, zonnig, 21, 415 km ( totaal 6235 km)

We verlieten Mosjoen om verder koers naar het zuiden te zetten. We reden via de A6 naar Steinkjer. De weg was soms breed en leek op een soort autoweg om enkele kilometers later weer te veranderen in een smalle kronkelige weg die zich langs de bergwanden voort slingerde. Er waren weer mooie watervallen te zien. Na verloop van tijd verdwenen de hoge bergen en kwamen er glooiende weilanden voor terug. We reden ruim 40 kilometer langs een groot meer, het Snasavatnet. Door het mooie weer was er al veel activiteit rond en op het meer. Na Steinkjer werd het beduidend drukker en reden we voor het eerst in deze vakantie in een lange rij achter elkaar aan waarbij de voorste het tempo bepaalde. Vlak voor Trondheim kwamen we na drie lange tunnels bij de eerste tolpoorten. Dat gaat hier geheel automatisch. Via internet hebben we de auto aangemeld. Bij de tolpoorten wordt de auto geflitst en wordt het tolbedrag van de creditkaart afgeschreven. Het is wel efficiënt maar je heb er dus geen idee van hoeveel het precies kost.

Trondheim is een gezellige stad. Er zijn nog veel gebouwen uit de middeleeuwen met als middelpunt een grote kathedraal met bijbehorend paleis van de aartsbisschop. De kerk is aan de voorzijde voorzien van verschillende rijen indrukwekkende beelden. De kerk wordt gerestaureerd en kon daarom niet van binnen bezichtigd worden. De straten zijn nog van kleine keitjes. De houten huizen zijn in allerlei kleuren geschilderd. Dat is het best te zien langs het riviertje dat door de stad stroomt. Hieraan staan pakhuizen in allerlei kleuren. Rond de haven waren veel gezellige terrassen die overvol zaten. Ook was er veel groen waarop de mensen aan het zonnen waren. In de hele stad waren veel banken geplaatst zodat je overal kon gaan zitten. Ondanks dat op zondag hier de winkels gesloten zijn was het toch lekker druk. We hebben genoten van de ontspannen sfeer die hier hing. In een park hebben we poos zitten lezen.

Terug op de hotelkamer hebben we de koffers ingepakt voor de bootreis van morgen. Morgenvroeg checken we in op de boot die ons naar Bergen zal brengen.